Zawsze pierwsi, zawsze na czasie i zawsze wytrwali, sprawiedliwi, uczciwi i obiektywni. Mówimy o dziennikarzach. Jest to zawód twórczy, ciekawy, a czasem nawet niebezpieczny, który wiąże się z zagrożeniem życia. Do głównych zadań dziennikarza należy wyszukiwanie, systematyzowanie, odtwarzanie i prezentowanie informacji w mediach. Dziennikarze pracują w telewizji, radiu, w mediach drukowanych i internetowych. Polskie miasto Łódź ma całą galaktykę wybitnych dziennikarzy. Wielu z nich są znani nie tylko w Łodzi, ale i poza nim – pisze lodz.one.
Marzanna Zielińska
Polska dziennikarka, korespondentka i prezenterka telewizyjna Marzanna Zielińska urodziła się w 1973 roku w polskim mieście Łodzi. Marzanna jest z wykształcenia historykiem. Tytuł magistra historii uzyskała na Uniwersytecie Łódzkim. Ukończyła również studia podyplomowe w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.
Zielińska rozpoczęła swoją karierę dziennikarską już na studiach. Pracowała jako korespondentka w Łodzi dla takich wydawnictw jak “Super Express” i “Sztandar Młodych”. Marzanna współpracowała z sekcją polską Radia BBC i radiem Tok FM.
W 1997 roku rozpoczęła pracę jako korespondentka programu “Fakty TVN”. W 1998 roku została dyrektorem łódzkiego ośrodka polskiej grupy medialno-rozrywkowej TVN S.A. w Łodzi.
Na początku swojej kariery dziennikarskiej Marzanna Zielińska zajmowała się również sprawami związanymi z bezpieczeństwem publicznym. Na początku lat 2000 skupiła się na kwestiach związanych z ochroną środowiska i ochrony praw zwierząt.
Zielińska otrzymała wiele nagród za aktywną działalność publicystyczną i społeczną. W szczególności łódzka dziennikarka trzykrotnie (1999, 2000, 2001) zdobyła nagrodę „Policer”, przyznawaną przez Komendę Wojewódzką Policji w Łodzi za rzetelne informacje o sukcesach i porażkach policji. W 2000 roku Rada Miejska w Łodzi przyznała jej odznakę „Za zasługi dla Miasta Łodzi”, a w 2002 roku Zielińska otrzymała medal „Za zasługi dla Policji”, który wręczany jest przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na wniosek Komendanta Głównego Policji.
W 2010 roku łodzianka została uhonorowana tytułem „Dziennikarza Roku”. W tym samym roku Marzanna otrzymała od Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów „Odznakę Honorową” za działania na rzecz poprawy warunków pracy policji.
Bohdan Gadomski
Polski dziennikarz i komentator kulturalny Bohdan Gadomski urodził się 7 października 1949 roku w Łodzi. Dziennikarz pochodził z twórczej rodziny. Jego matka, Ewelina Gadomska, była śpiewaczką, a ojciec, Jerzy Gadomski, grał na harmonijce ustnej. Nie dziwi więc fakt, że młody Bohdan zajmował się również muzyką. Ponadto w latach szkolnych Gadomski brał udział w konkursie piosenki „Spotkania z polską piosenką” i nawet kilka razy zdobył pierwsze miejsce.
W piątej klasie licealnej Bohdan Gadomski zagrał również w szkolnej operetce na motywach baśni „Pinokio”. Podczas nauki w liceum zaczął publikować swoje pierwsze utwory w miesięczniku „Radar”. W klasie maturalnej Gadomski wygrał konkurs radiowy im. Włodzimierza Korcza dla młodych piosenkarzy amatorów „Bez protekcji”. Organizatorem konkursu było Radio Łódź. Bohdan Gadomski zaśpiewał piosenkę „Nikt nie pomoże” z repertuaru Teresy Tutinas.
Mając dobry głos i słuch muzyczny, Gadomski postanowił wstąpić do Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi. Zdał egzamin konkursowy na wydział wokalno-aktorski. Komisja egzaminacyjna, którą przewodniczyła Olga Olgina, pochwaliła występ Gadomskiego, ale mimo to stwierdziła, że jego głos bardziej nadaje się do piosenki aniżeli opery.
Po nieudanych próbach dostania się do Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, Gadomski skupił się na studiowaniu filologii polskiej na dwóch uczelniach pedagogicznych. Studiował również w Studium Dziennikarstwa i Wiedzy o Prasie w Łodzi. Ponadto studiował w Państwowym Studium Kultury i Oświaty w Warszawie na kierunku „Reżyseria teatralna teatrów niezawodowych”.
Na początkowym etapie swojej działalności dziennikarskiej Gadomski pisał artykuły i felietony do wielu różnych wydawnictw. Wśród nich znalazły się „Wprost”, „Walka Młodych”, „Non Stop”, „TV Sat Magazyn”, „Synkopa”, „Śpiewamy i Tańczymy”, „Do Rzeczy”, „Kalejdoskop”, „Zwierciadło”, „Znane i nieznane”, „Kurier Szczeciński”, „Wieczór Wybrzeża” oraz łódzki tygodnik „Odgłosy”.
Był autorem licznych publikacji na temat życia i działalności znanych polskich piosenkarzy, muzyków i aktorów. Prowadził także programy radiowe i telewizyjne o gwiazdach estrady z Polski i innych krajów. Gadomski był również recenzentem muzycznym i częstym gościem studyjnym w TVP1, TVP2, Polsat, TVN i Superstacja. Przez kilka lat był redaktorem muzycznym trzech łódzkich rozgłośni radiowych: Radio Łódź, Radio Classic i Radio Parada.
Gadomski znany jest Polakom także z ról w filmie fabularnym Bronisławy Nowickiej „Mantra” (2004) oraz komedii kryminalnej „Lawstorant” (2005). Ponadto łodzianin wystąpił również w teledyskach oraz nagrał kilka piosenek solo i w duecie z polskimi artystami.
Oprócz dziennikarstwa i muzyki jego pasją były psy rasy bichon frise, opiekował się kilkoma zwierzętami.
Dziennikarz zmarł 24 marca 2020 roku w Łodzi w wieku 70 lat. Przyczyną śmierci było przedawkowanie insuliny. Lek podawali Gadomskiemu opiekunowie, którzy zostali później oskarżeni przez łódzką prokuraturę.
Bohdan Gadomski jest laureatem wielu nagród i wyróżnień.
Jan Pakuła
Polski dziennikarz Jan Pakuła urodził się 23 lutego 1930 roku w Łowiczu, w województwie łódzkim. Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego oraz na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pakuła rozpoczął swoją karierę dziennikarską w Bydgoszczy na północy Polski. Tam współtworzył „Fakty i Mity”, ogólnopolski dwutygodnik poświęcony problemom sekularyzacji życia w Polsce.
Pod koniec lat 60. dziennikarz rozpoczął pracę jako zastępca redaktora naczelnego „Głosu Koszalińskiego”. Później został redaktorem naczelnym Polskiego Radia w Łodzi. Kolejnym krokiem w karierze dziennikarskiej Jana Pakuły była funkcja redaktora naczelnego dziennika „Głos Robotniczy”. Za jego kadencji gazeta znacznie zwiększyła swój nakład. W gazecie dziennikarz publikował swoje reportaże z Bliskiego Wschodu oraz artykuły dyskusyjne na tematy społeczne.
W 1990 roku dziennikarz przeszedł na emeryturę. Zmarł w Łodzi 21 października 2016 roku.
Sylwia Kurzela
Każdy mieszkaniec Łodzi znał jej głos i energiczny śmiech. Mowa o dziennikarce i prezenterce radiowej Sylwii Kurzeli. Przez wiele lat jej głos budził łodzian i wprawiał ich w dobry nastrój podczas porannego eteru w „Radio ESKA”. Dla wielu łodzian „Radio ESKA” kojarzyło się z Sylwią Kurzela.
Dziennikarka urodziła się w polskim mieście Gdańsku. Po ukończeniu szkoły średniej Sylwia przeniosła się do Łodzi, gdzie wkrótce została studentką Uniwersytetu Łódzkiego. Studiowała również w Łódzkiej Szkole Filmowej.
Łódź stało się jej drugim miastem rodzinnym. Tutaj rozwijała swoją karierę dziennikarską. Przez długi czas prowadziła poranny program w „Radiu ESKA”, a po zmianie ramówki zaczęła pojawiać się w eterze w godzinach popołudniowych.
W 2019 roku dziennikarka dowiedziała się, że ma raka jajnika. Mimo to do końca poświęciła się swojej ulubionej pracy. Także prowadziła wiele imprez i pracowała nad przyznaniem Łodzi tytułu Europejskiej Stolicy Kultury. W ostatnich latach życia prezenterka radiowa pomagała uchodźcom z Ukrainy i chroniła bezdomne zwierzęta. Sylwia Kurzela zmarła 26 września 2022 roku.
