Twórca legendarnej marki kosmetyków Max Factor, rewolucjonista w świecie kosmetologii, „hollywoodzki czarodziej” – chodzi tutaj o pochodzącym z województwa łódzkiego Maksymilianie Faktorowiczu. Błyskawiczną karierę wizażysta zdobył w Stanach Zjednoczonych. To tutaj wymyślił unikalny kremowy podkład, a po nim Factor stworzył prototyp nowoczesnej maskary. Nowości kosmetyczne od Faktora zmieniły wyobrażenia kobiet XX wieku o makijażu, kosmetykach i podejściu do ich wyboru. Sam Max Factor kierował się zasadą, że każda dziewczyna może wyglądać jak gwiazda filmowa. I nie tylko kierował się tym, ale udowadniał to swoją niestrudzoną pracą, podaje strona lodz.one.
Wczesne lata życia Maksymiliana Faktorowicza
Prawdziwe imię i nazwisko Maxa Factora brzmi jako Maksymilian Faktorowicz. Urodził się we wrześniu 1877 roku w miejscowości Zduńska Wola, w województwie łódzkim. Jego ojciec, Abraham Faktorowicz, był robotnikiem z Łodzi.
Rodzina Faktorowiczów była niezamożna, rodzice nie mogli zapewnić czwórce dzieci godnego wykształcenia, więc Maksymilian od najmłodszych lat wiedział, czym jest praca. W wieku siedmiu lat chłopiec zarobił już swoje pierwsze pieniądze. Znalazł pracę w lokalnym teatrze, gdzie w foyer przed spektaklami rozdawał gościom słodycze. To właśnie wtedy młody Maksymilian poznał świat teatru. Interesowała go nie tyle scena, co zakulisowe rytuały aktorów przed wyjściem na widownię. Wystrojeni i umalowani aktorzy zachwycali chłopca.
W wieku 8 lat Maksymilian został pomocnikiem aptekarza. W nowej pracy zdobył bezcenną wiedzę z zakresu chemii, która przydała mu się później. W wieku 9 lat dostał pracę u kosmetologa. Później dociekliwy chłopak pracował jako asystent stylisty, gdzie nauczył się pracować z perukami.
Tak więc od dzieciństwa Maksymilian Faktorowicz był zafascynowany chemią i kosmetologią. Zdobyte doświadczenie bardzo pomogło mu w dorosłym życiu.
Ponieważ ówczesne Królestwo Polskie było państwem wasalnym Imperium Rosyjskiego, 18-letni Maksymilian musiał odbyć obowiązkową służbę wojskową w armii carskiej. Od 18 do 22 roku życia chłopak pracował w szpitalu. Po demobilizacji, w 1895 roku, Faktorowicz otworzył w Riazaniu własny mały sklepik i ożenił się z dziewczyną z żydowskiej rodziny, Esther Rosą.
Na półkach sklepu Maksymiliana znajdowały się produkty kosmetyczne, które sam robił. Były tam pachnące, upojne perfumy, kremy, a nawet peruki.
Najczęstszymi klientami Faktorowicza byli aktorzy teatralni. Przed spektaklami wpadali na zakupy, jak również po porady. Później Faktorowicz wspominał, że prawie cały swój czas poświęcał na porady. Wyjaśniał aktorom, jak podkreślać ich zalety i ukrywać wady. Wieść o utalentowanym kosmetologu, pochodzącemu z województwa łódzkiego, rozniosła się bardzo szybko – Faktorowicz został zaproszony do Petersburga.
W Petersburgu Faktorowicz pracował w Operze. Odpowiadał za charakteryzacje i stroje dla aktorów. Aktorzy ucharakteryzowani przez Faktorowicza grali przed rosyjskim cesarzem Mikołajem II. Rosyjski cesarz ocenił pracę rodowitego Polaka i zaprosił go do pracy na swoim dworze.
Praca na dworze cesarskim nie była jednak życiem, o jakim marzył Faktorowicz. Czuł się on tak, jakby żył w złotej klatce. Ponadto rzadko pozwalano mu było odwiedzać żonę i dzieci, których miał wówczas troje. Rodzinie Faktorowiczów zaczęły też przeszkadzać narastające w tym czasie w Imperium Rosyjskim nastroje antysemickie.
Emigracja do USA i zmiana imienia
Wraz z żoną Faktorowicz decyduje się na emigrację do Stanów Zjednoczonych. Realizacja tego planu nie była jednak łatwa – z Maksymiliana prawie nie spuszczały wzroku.Wtedy mężczyzna postanowił uciec się do podstępu. Zwrócił się do przyjaciela, aby pomógł mu imitować chorobę. Na ratunek przyszedł również żółtawy makijaż – sprawił, że twarz Faktorowicza wyglądała niezdrowo.
Lekarz, który zgodził się pomóc Maksymilianowi, zapewnił wszystkich, że cesarski charakteryzator potrzebuje leczenia i odpoczynku. Lekarz nalegał na to by Faktorowicza wysłać do czeskiego uzdrowiska Karlowe Wary.
Mężczyźnie i jego rodzinie udało się opuścić Sankt Petersburg, ale towarzyszyli im ochroniarze. W Czechach rodzinie udaje się uciec przed ochroniarzami, co kończy całą epopeję emigracji rodziny do wolnego świata.
Tak więc w 1904 roku Maksymilian Faktorowicz znalazł się wreszcie w Stanach Zjednoczonych. Postanawia skrócić swoje długie żydowskie imię i nazwisko na sposób amerykański – od tej pory jest Maxem Factorem. W St. Louis w USA krewni Maxa Factora pomagają mu otworzyć własny sklep.
W 1906 roku Factora spotkało nieszczęście – umiera jego żona Esther Rosa. Po pewnym czasie ożenił się on ponownie, ale małżeństwo było nieudane i zakończyło się rozwodem. W 1908 roku biznesmen ożenił się po raz trzeci. Jego nową wybranką została sąsiadka, Jennie Cook. W tym samym roku rodzina przeprowadza się do Los Angeles. A cztery lata później Max Factor otrzymuje amerykańskie obywatelstwo.
Max Factor – rewolucjonista w świecie kosmetyków
Max Factor przeniósł się do Los Angeles w czasie, gdy przemysł kinematograficzny kwitł i rozwijał się. W Los Angeles przedsiębiorca otwiera nowy sklep w pobliżu studiów filmowych. Mężczyzna często widywał aktorów i pierwszą rzeczą, na którą zwracał uwagę, była ich zła charakteryzacja. Rzeczywiście, makijaż na początku XX wieku był daleki od ideału. Na twarze aktorów nakładano mieszaninę mąki, wazeliny i skrobi. Taki makijaż pękał na twarzy i w świetle kamer wyglądał nieatrakcyjnie.
To właśnie wtedy Max Factor sformułował główną zasadę: makijaż można uznać za udany, jeśli jest całkowicie niewidoczny dla świata zewnętrznego. W 1914 roku Factor dokonał prawdziwie rewolucyjnego odkrycia w dziedzinie kosmetologii – wynalazł unikalny kremowy podkład barwiący. Podkład od Max Factor nakładany był na skórę cienką warstwą i nie wysychał, w przeciwieństwie do makijażu stosowanego wcześniej przez aktorów. Podkład pojawił się w 12 odcieniach.
Hollywoodzkie aktorki z zadowoleniem przyjęły nowość od wizażysty. W 1914 roku Max Factor stworzył również prototyp nowoczesnej maskary. Mężczyzna topił czarny wosk i nakładał go na rzęsy aktorek, dzięki czemu ich oczy stawały się bardziej wyraziste i uwodzicielskie.
Ponadto to właśnie Max Factor wpadł na pomysł typów kolorystycznych. Zaproponował, aby kobiety wybierały kosmetyki do makijażu na podstawie koloru włosów i oczu, a także proporcji twarzy. Max Factor eksperymentował również ze szminkami do ust i różami do policzków. W 1926 roku wynalazł wodoodporny makijaż, a w 1929 roku makijaż odporny na wysokie temperatury powietrza.
Należy dodać, że w latach 1920-tych noszenie makijażu przez przeciętną amerykańską kobietę było uważane za zły obyczaj. Tylko aktorki i damy łatwej cnoty nosiły regularnie makijaż. Ale dzięki kosmetycznym nowościom od Max Factor całkowicie zmieniło się ówczesne postrzeganie amerykańskich kobiet na temat makijażu. Po tym jak kosmetyki od Max Factor weszły do sprzedaży w 1916 roku, kobiety zaczęły kupować i z przyjemnością używać podkładów, różów do policzków, szminek i tuszy do rzęs.
Oczywiście Max Factor był uwielbiany przez gwiazdy Hollywood. Nazywano go „czarodziejem Hollywood”, „Daddy Factor”, „mistrzem makijażu”. Do jego klientów należeli Charlie Chaplin, Buster Keaton, Phyllis Haver, Rudolph Valentino, Greta Garbo, Vivien Leigh i wielu innych.
W 1928 roku Max Factor otrzymuje nagrodę Oscara za wprowadzenie innowacyjnych kosmetyków stosowanych przy tworzeniu czarno-białego kina. A w 1935 roku wizażysta otwiera swoje „Max Factor Hollywood Make-up Studio”.
Legendarny Max Factor – marka, która przerosła swojego twórcę
Max Factor zmarł nagle w 1938 roku. Jego śmierć poprzedziła podróż do Paryża z synem. W mieście otrzymał kartkę z żądaniem pieniędzy w zamian za swoją śmierć. Mimo, że ta historia nie miała kontynuacji, wyłudzacz więcej nie ścigał znanego człowieka. Jednak 65-letni Max Factor był na tyle przestraszony, że zachorował i wkrótce potem zmarł.
Imię utalentowanego wizażysty i przedsiębiorcy z województwa łódzkiego stało się prawdziwą marką w branży kosmetycznej. Marka kontynuowała działalność po śmierci swojego twórcy.
Po nagłej śmierci Factora wszystkie spawy, związane z prowadzeniem działalności przejął jego syn, który później przyjął imię Max Factor Jr. Z honorem kontynuował działalność ojca i przekształcił firmę ojca w prawdziwe imperium kosmetyczne. Kosmetyki tej marki są używane przez miliony kobiet na całym świecie. Max Factor stał się marką, która wyznaczała i nadal wyznacza trendy w branży kosmetycznej, a o tym, by zostać jej twarzą marzą znane piosenkarki, aktorki i sportsmenki.
W 1991 roku Max Factor został przejęty przez Procter & Gamble i stał się częścią Działu Kosmetyków.
Marka od zawsze kierowała się hasłem swojego założyciela – każda kobieta może wyglądać jak gwiazda filmowa. Ta zasada pozwoliła pochodzącemu z województwa łódzkiego Maxowi Factorowi zrobić udaną karierę w Stanach Zjednoczonych i założyć legendarną markę kosmetyków.
